ROZDZIAŁ 1 *HARRY*

"Narry-true love story"

ROZDZIAŁ 1

*HARRY*

~31sierpnia 2010r. (niedziela) 11:00~

..myślcie sobie co chcecie..że niby pamiętnik to tak dla dziewczyn? No to ja piszę dziennik. Dziennik, w którym zapisuje sobie wszystko, a potem łatwiej mi wszystko ogarnąć...Dziś stąd wyjeżdżam. Wyjeżdżam bo moja własna matka zapisała mnie do jakiejś prestiżowej angielskiej szkoły w samym centrum Londynu. Nie wierzę,że to zrobiła. Przecież mieszkam tu od dziecka.Mam tu znajomych, miałem dziewczyne..no właśnie miałem. I to chyba powód, dla którego ona zapisała mnie do tamtej szkoły. Fakt rozstałem się z Taylor ale co z tego. Ja po prostu nic do niej nie czułem, nie kochałem jej. I jak tak teraz o tym myślę, to wydaje mi się jakbym to sobie wmawiał- jakbym sobie wmawiał,że podobają mi się dziewczyny. Ostatnio cześciej wychodziłem ze znajomymi do klubu, na piwo czy drinka. A matka zaczeła się martwić,że to z jej winy,że to z winy Tay, ale mi jest teraz lepiej. Po prostu zastanawiam się dlaczego tak jest.

Przepraszam,ale czy ze mną coś jest nie tak?! ..po rozstaniu z nią dużo o tym myślałem, bo niby dlaczego takie uczucie ogarniało mnie za każdym razem gdy wmawiałem sobie,że którąś kocham..tak jakbym robił to na siłe..czy ja..czy ja jestem.....nie skadże przecież ja jestem normalny!

~wpis zakończony o 11:15~

Harry

=mamo, musze?!-po raz kolejny jęczałem,widząc Anne wrzucającą do torby moje ostatnie rzeczy.

-tak musisz! Już o tym rozmawialiśmy,dobrze wiesz,że to ci dobrze zrobi!

=jasne! Oczywiście! Ty się chcesz mnie po prostu pozbyć z domu!

-nie chce się ciebie pozbyć! Chce twojego dobra! Chcę żebyś rozwijał swój talent i nie zmarnował go!

=ale tu mam przyjaciół..

-przyjaciół, którzy ciągają cię od baru do baru. Harry nie! jedziesz i koniec.- stanęła przed mną- synku, ja po prostu chcę,żebyś był szczęśliwy! Żebyś spełnił swe marzenia, żebyś wyszedł na ludzi. Nie chcę, żebyś skończył pijąc, a po stracie Taylor nic innego nie robisz. Wiem,że ci przykro ale tak czasem bywa, będzie dobrze, wszystko się ułoży zobaczysz.

=ty nic nie rozumiesz..-szepnąłem. W głębi duszy byłem jakaś cząstka mnie sie cieszyła. Przynajmniej nie będę spotykał byłej dziewczyny. Może w końcu spokojnie pomyślę nad tym co sie ze mną dzieje- dobrze

-no to teraz idź się ubierz a ja zamawiam taksówkę i czekam na dole

Tak jak kazała mama, chwyciłem swe rzeczy i udałem się do łazienki. Biorąc pod uwagę, że taksówka nie dojedzie prędzej niż za pół godziny wskoczyłem pod orzeźwiający prysznic. Od razu poczułem się lepiej. Wyszedłem osuszyłem nagie ciało ręcznikiem, ubrałem się a potem szybko wysuszyłem i ułożyłem swoje loki.

Po raz ostatni wszedłem do pokoju i dokładnie się mu przyjrzałem. Westchnąłem na samą myśl wyprowadzki. Chwyciłem swoje torby i zszedłem na dół do kuchnii. Mama postawiła przede mną talerz z kanapkami i kazała najeść się przed wyjście, tak zrobiłem. Chwilę później usłyszeliśmy klakson taksówki. Razem wzieliśmy moje rzeczy i zanieśliśmy je do samochodu. Kierowca zamykał bagażnik a ja żegnałem się.

-I pamietaj odzywaj się do mnie czasami! Kocham cie Harry!- mówiła to ze łzami w oczach- Pamiętaj robie to dla ciebie. Twój talent, twój głos zostanie tam doceniony zobaczysz. A tu..a tu zawsze będzie twój rodzinny dom. Nie zapomnij o tym!- przytuliła mnie i pocałowała

=Och mamo..mam nadzieję,że podjełaś dobrą decyzje! I dobrze, będę się odzywał. A co do talentu..em zobaczymy! Kocham cie!- odwzajmniłem jej uścisk i również pocałowałem. Wsiadłem do samochodu. Pomachałem jej a potem zniknąłem za ciemnymi szybami pojazdu. Kierowca ruszył a ja widziałem oddalającą się postać mamy. Nie powiem, trochę się zasmuciłem. Niedługo po tym minęliśmy tablice oznajmującą wyjazd z mojego rodzinnego miasta- Holmes Chapel. Zaraz moje życie miało się zmienić. Wjechaliśmy do Londynu....